Zelfzorg: thuiskomen bij jezelf

Zelfzorg is een begrip dat je overal tegenkomt, op social media, in magazines, op koffiemokken. Maar wat betekent het eigenlijk écht? En belangrijker: hoe wéét je wat goede zelfzorg voor jou is, als je al jarenlang gewend bent om eerst aan anderen te denken?

In dit blog neem ik je mee naar de kern van zelfzorg: niet als to-do, maar als manier van leven. Geen oppervlakkige lijstjes, maar échte aandacht voor wat jou voedt, verzacht en in balans brengt.

1. Zelfzorg is geen luxe, maar een basisbehoefte

In een wereld waarin presteren vaak belangrijker lijkt dan voelen, wordt zelfzorg al snel gezien als iets wat ‘erbij komt’ als alles af is. Maar dat moment komt zelden. Dus blijven we rennen, regelen, doorgaan, vaak totdat ons lichaam of onze geest aangeeft: nu is het genoeg.

Zelfzorg is geen beloning na hard werken. Het ís het fundament waarop je bouwt. Net zoals je elke dag eet en drinkt, heeft je systeem ook rust, warmte en herstel nodig. Niet pas als je leeg bent, maar juist om léégte te voorkomen.

2. Zelfzorg begint met luisteren

Goede zelfzorg begint niet bij actie, maar bij aandacht. Vragen als:

• Wat heb ik nodig vandaag?

• Waar snak ik naar?

• Wat voelt als ‘te veel’?

• Wat maakt dat ik me terugtrek, overprikkeld raak, of kortaf word?

Je lichaam weet vaak het antwoord eerder dan je hoofd. Spanning in je schouders, vermoeidheid achter je ogen, een knoop in je maag, het zijn allemaal signalen die je iets proberen te vertellen. Zelfzorg begint met luisteren, zonder oordeel!

3. Zelfzorg is voor iedereen anders

Wat voor de een opladen is, voelt voor de ander als nóg een ‘moetje’. Voor de een is dat een lange wandeling in stilte. Voor de ander juist een avond lachen met vrienden. Of een boek lezen in bed, nee zeggen tegen een afspraak, of een warm bad zonder telefoon.

Er is geen goed of fout. Zelfzorg is: Doen wat je nodig hebt en het jezelf gunnen. Toelaten dat jij ertoe doet, ook als niemand meekijkt. Ruimte maken voor zachtheid, ook in een harde wereld.

4. Zelfzorg vraagt grenzen

Als je altijd beschikbaar bent voor anderen, blijft er weinig over voor jezelf. Zelfzorg vraagt dus ook om grenzen stellen:

• Tijd reserveren voor jezelf

• Nee zeggen tegen overvolle weekenden

• Niet áltijd degene zijn die inspringt of oplost

• Je telefoon wegleggen om echt aanwezig te zijn bij jezelf

Grenzen zijn geen muren, maar voorwaarden voor herstel. Zonder grenzen sijpelt jouw energie langzaam weg, totdat er niks meer over is om te geven.

5. Zelfzorg is ook ongemakkelijk

Soms voelt zelfzorg niet als ‘leuk’. Het betekent bijvoorbeeld:

• Eindelijk die moeilijke beslissing nemen

• Iemand teleurstellen om trouw te blijven aan jezelf

• Een afspraak afzeggen omdat je moe bent

• Hulp vragen, ook al voelt dat kwetsbaar

Zelfzorg is niet altijd comfortabel. Maar het is wél liefdevol. En juist in dat ongemak ontdek je: ik mag mezelf belangrijk maken, ook al voelt dat nog onwennig.

Tot slot: zelfzorg is thuiskomen

In plaats van doorgaan, pas presteren, of jezelf pas iets gunnen als het 'mag' – is zelfzorg een manier van thuiskomen bij jezelf. Steeds opnieuw. In kleine gebaren. In bewuste keuzes. In het durven voelen wat je nodig hebt, en daar gehoor aan geven.

Niet omdat je zwak bent, maar omdat je mens bent.

Wil jij ontdekken wat echte zelfzorg voor jóu betekent? Bij Psypraktijk Welkom onderzoeken we samen hoe je kunt vertragen, voelen en bouwen aan een leven waarin je jezelf niet steeds vergeet. Met aandacht voor lichaam, hoofd en hart. Je bent welkom, precies zoals je bent.

Zelfzorg